شیوع استئوپروز و ارتباط آن با برخی شاخص های دموگرافیک در بیماران مراجعه کننده به مراکز دانسیتومتری شهر گرگان در سال ۸۷

مقدمه: پوکی استخوان یکی از بیماریهای شایع با عوارض ناتوان کننده می باشد که بار اقتصادی زیادی را بر جامعه تحمیل می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع استئوپروز و ارتباط آن با برخی شاخص های دموگرافیک در شهر گرگان صورت پذیرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی – تحلیلی، 300 فرد از میان 3000 فرد مراجعه کننده به مراکز دانسیتومتری شهر گرگان طی سال 87 به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. میزان تراکم استخوان به روش (dual energy x-ray absorptiometry) dxa در استخوان های گردن فمور و مهره های کمری l2 و l4 تعیین گردید. اطلاعات عمومی و اطلاعات حاصل از دانسیتومتری بر اساس معیار who استخراج و جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار spss و با استفاده از آزمونهای کای دو و رگرسیون خطی صورت پذیرفت و سطح معنی داری برای تمام آزمونها 0.05 در نظر گرفته شد. نتایج: شیوع استئوپروز در این مطالعه بر اساس بررسی ناحیه کمر و فمور به ترتیب 33.7% و 16.7% بود. متوسط تراکم استخوانی در ناحیه کمر 0.93g/cm2 و 0.78g/cm2 در ناحیه فمور بود. رابطه سن و وضعیت تراکم توده استخوانی در ناحیه کمر (p-value <0.01) و ناحیه فمور (p-value <0.01) از لحاظ آماری معنی دار بود. رابطه شاخص توده بدنی با تراکم توده استخوانی در ناحیه کمری از لحاظ آماری معنی دار ((p-value <0.01 ولی این رابطه در ناحیه فمور همانند رابطه جنسیت و وضعیت تراکم توده استخوانی در ناحیه فمور و کمر معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه گویای شیوع بالای استئوپروز در بیماران مراجعه کننده به مراکز دانسیتومتری شهر گرگان می باشد و نیز نشان داد که سن نقش پیش بینی کننده برای تراکم استخوانی در ناحیه کمر و فمور و شاخص توده بدنی این نقش را در ناحیه کمر دارد